1دانشیار دانشکدة علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
2عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
3کارشناس ارشد پژوهشگری علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
چکیده
چکیده بدون شک مهمترین قشر هر جامعه ای قشر جوان آن جامعه است و یکی از معضلات و مسائلی که سلامت عمومی جوانان را به خطر می اندازد، پدیده بیگانگی اجتماعی است. در این پژوهش سعی شده است میزان بیگانگی اجتماعی و همچنین عوامل اجتماعی مؤثر بر بیگانگی اجتماعی جوانان، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. جامعه آماری این تحقیق شامل کل جوانان 20 تا 30 سالة شهر یاسوج است و تعداد 360 نفر از جوانان 20 تا30 سالة این شهر براساس نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم و با لحاظ کردن جنسیت، انتخاب و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. روش این پژوهش از لحاظ نوع، پیمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آمار استنباطی(آزمون کندال تائوb- ،آزمون کندال تائوc-، یومان ویتنی وکروسکال والیس) و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین متغیرهای مسقل (اعتماد اجتماعی،گرایشات مذهبی جمعی، میزان همنوایی اجتماعی و میزان رضایت از زندگی) و متغیر وابسته یعنی بیگانگی اجتماعی رابطة معناداری وجود دارد و قویترین رابطه (همبستگی)، مربوط به متغیر اعتماد اجتماعی بوده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین جوانان زن و مرد و نیز جوانان مجرد، متأهل، مطلقه و همسر فوتی در زمینة میزان بیگانگی اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. چکیده: در این پژوهش سعی بر آن بوده است که تاثیر سبک زندگی بر بیگانگی اجتماعی جوانان، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. جامعه آماری این تحقیق شامل کل جوانان 20 تا 29 سالهی شهر یاسوج است و تعداد 360 نفر از جوانان 20 تا 29 سالهی این شهر براساس نمونه گیری طبقهای متناسب با حجم و با لحاظ کردن جنسیت، انتخاب و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. روش این پژوهش از لحاظ نوع، پیمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین سبک مشارکت فرهنگی جوانان، اوقات فراغت، مصرف فرهنگی عام گرا و متغیر وابسته یعنی بیگانگی اجتماعی رابطه ی معناداری وجود دارد و متغیر سبک مشارکت فرهنگی بیشترین تغییرات متغیر وابسته را تبیین نموده است. همچنین از یافته های تحقیق ملاحظه گردید که بین تحصیلات و مدیریت بدن جوانانو میزان بیگانگی اجتماعی آنان رابطهی معناداری وجود ندارد.
ابتدای صفحه